Klerewekker
Een fantasiegedicht. Met woorden die zomaar opkomen. Als je dit gedicht leest rol je van de ene verbazing in de andere. Lees en geniet van wat er gebeurt als de lichten uitgaan en je een luide geeuw hoort. Deze introtekst is samen met mijn begeleider geschreven.
Ik doe de lichten uit en ik geeuw luid
ik doe mijn nachthempje aan voor ik slapen ga.
en ik lig te dromen dat ik in Parijs ben aangekomen.
en ze wisten dat ik zou komen in een van mijn dromen.
en ze vroegen aan me: "Hé Karlien ga je mee met de optocht?"
De versierde wagen in. En dat is een nieuw begin.
Ja dat is een leuke optocht, maar kijk uit voor die scherpe bocht.
Ik wilde net naar Mickey Mouse' huis toe lopen en ik belde bij de voordeur aan.
maar ik voelde me niet lekker en ik baalde als een stekker van die klerewekker.
En ik voelde mij als een gebakken banaan voor de deur te staan en ik wilde mezelf slaan.
Toen zei Mickey heel bezorgd: "Voel je wel goed Karlien?
ik heb je net gezien, en weet je ook waarom wij dat wisten?
omdat jou vreselijk misten. Voel je je wel gezond?
Het moet niet gekker worden. Volgens mij ben je niet goed lekker.
volgens mij heb jij....." tik tak tik tak tik tak tikke takke tikke takke die klerewekker
tut, tut, tut, tut, tut tut tut tut tut takke takke takke en ik zeg hou toch op met dat klerewekker.
en die arme stakker is nu klaarwakker.
Karlien de Wit- Hendriks